Historia Wydziału

Nauczanie ekonomii na Uniwersytecie było obecne od początku jego istnienia, od 1816 roku do roku 1953 r. nauki ekonomiczne były wykładane w ramach Wydziału Prawa i Administracji. Program nauczania w początkowym okresie obejmował m.in. ekonomię polityczną, naukę finansów, statystykę oraz nauki i prawo handlowe. Choć w międzyczasie podejmowano próby wyodrębnienia nowej jednostki, ukierunkowanej na nauczanie ekonomii np. projekt z 1819 roku autorstwa Fryderyka Skarbka, zakładający utworzenie wydziału ekonomii politycznej, to organizacyjnie, aż do połowy XX wieku nauki ekonomiczne nie doczekały się własnej jednostki.

Dopiero w 1950 r. utworzono katedrę ekonomii politycznej, a 7 września 1953 r. na Uniwersytecie Warszawskim powołano odrębny Wydział Ekonomii Politycznej, który miał swoją siedzibę w Pałacu Kazimierzowskim. Składał się on z sześciu katedr podzielonych na zakłady. Główną rolę odgrywała Katedra Ekonomii Politycznej, obok niej funkcjonowały również Katedra Historii Myśli Ekonomicznej, Katedra Historii Gospodarki Narodowej Polski pod kierownictwem prof. dr. hab. Witolda Kuli, Katedra Ekonomiki i Planowania Gospodarki Narodowej, Katedra Rachunkowości oraz Katedra Statystyki. Od września 1957 roku Wydział został powiększony o dwie Katedry: Katedrę Ekonometryki oraz Katedrę Międzynarodowych Stosunków Gospodarczych. Wczesne lata 60 przyniosły dalsze zmiany w strukturze organizacyjnej Wydziału

Między rokiem 1956 a 1965 nastąpił rozkwit Wydziału, który - obok innych warszawskich instytucji: Szkoły Głównej Planowania i Statystyki i Międzyuczelnianego Zakładu Problemowego Gospodarki Krajów Słabo Rozwiniętych - stał się znaczącym na świecie ośrodkiem badań nad ekonomią rozwoju. W latach 1965-1968, po śmierci Oskara Langego oraz wskutek „wydarzeń marcowych” (1968), dynamika rozwoju Wydziału i jego potencjał intelektualny zaczęły słabnąć. 30 marca 1968 r. studia na Wydziale Ekonomii Politycznej zostały rozwiązane, studenci utracili prawa studenckie, a dziekan Wydziału, prof. Bobrowski zrezygnował z pełnienia funkcji. „Wydarzenia marcowe” doprowadziły do zawieszenia działalności Wydziału, przekształcono go w Instytut Nauk Ekonomicznych, funkcjonujący w ramach nowo powstałego Wydziału Nauk Społecznych. Instytut został ulokowany w budynku przy ul. Nowy Świat 69, a po kolejnej, finalnej przeprowadzce, otrzymał nową siedzibę przy ul. Długiej - dzisiejszej lokalizacji Wydziału.

W 1977 r. powołano do istnienia Wydział Nauk Ekonomicznych,  pierwszym jego dziekanem został prof. dr hab. Wiesław Krencik. Wydział dzielił się na instytuty, a w ich ramach działały zakłady. W 1981 r. zmieniono strukturę organizacyjną Wydziału - rozwiązano instytuty i ustanowiono tradycyjne katedry. 

Lata 80. i 90. przyniosły zasadnicze zmiany w procesie kształcenia studentów na Wydziale Nauk Ekonomicznych. W pierwszej dekadzie zmiany te dotyczyły programów studiów, w drugiej zaś, pozostałych sfer działalności dydaktycznej Wydziału. Zmieniano programy i kierunki studiów, wprowadzano specjalizacje, rozbudowywano studia podyplomowe. Było to możliwe dzięki zwiększeniu niezależności wydziałów w zakresie określania kierunków, metod i treści kształcenia.

Na przełomie lat 1989/1990 nastąpiło także ożywienie bezpośrednich kontaktów z zagranicznymi ośrodkami naukowymi. Zajęcia na Wydziale prowadzili profesorowie z najlepszych uczelni zagranicznych. Jednym z pierwszych był prof. dr hab. Leonid Hurwicz - późniejszy laureat Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii w 2007 roku. Prof. Hurwicz w 1989 roku przyjął zaproszenie poprowadzenia na WNE seminariów dla magistrantów i doktorantów. Pracownikiem Wydziału był również prof. Stanisław Wellisz z Uniwersytetu Columbia, który w trakcie swojej pracy na Wydziale, latach 1992-2000 zainicjował powstanie Katedry Mikroekonomii oraz pierwszego na WNE programu magisterskiego, w pełni zgodnego z amerykańskimi standardami. 

Kolejne lata przyniosły zmiany dotychczasowych nazw kierunków studiów na nowe, począwszy od roku akademickiego 1991-1992 w ofercie Wydziału dostępne były: Ekonomia, Informatyka i Ekonometria oraz Międzynarodowe Stosunki Gospodarcze i Polityczne, a także nowy, czwarty kierunek studiów - Finanse i Bankowość.

Wydział, prócz współpracy zagranicznej, zaczął rozwijać również partnerstwo z ośrodkami krajowymi i innymi jednostkami w ramach Uniwersytetu Warszawskiego. W roku akademickim 2001/2002 powołano licencjackie Międzykierunkowe Studia Ekonomiczno-Matematyczne, prowadzone wspólnie przez Wydział Nauk Ekonomicznych z Wydziałem Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytetu Warszawskiego, rok później zaś Międzykierunkowe Studia Ekonomiczno-Menedżerskie, prowadzone wspólnie z Wydziałem Zarządzania UW.

W roku 2017, w wyniku konsultacji z Radą Pracodawców WNE UW oraz Samorządem Studentów Wydziału utworzony został kierunek Informatyka i Ekonometria wraz ze specjalnością Data Science, która w późniejszych latach została przekształcona w jeden z czołowych anglojęzycznych programów WNE UW - Data Science and Business Analytics.

Obecnie Wydział Nauk Ekonomicznych to blisko 70-letni, wiodący w dziedzinie nauk ekonomicznych ośrodek akademicki i badawczy, ceniony zarówno w kraju jak i w międzynarodowym środowisku naukowym.

Działalność Wydziału koncentruje się aktualnie na dwóch podstawowych obszarach: prowadzeniu wysokiej jakości badań naukowych, także w ramach licznych krajowych i zagranicznych projektów badawczych oraz zapewnianiu wysokiej jakości kształcenia, potwierdzonej międzynarodowymi standardami, na oferowanych kierunkach studiów.

Dziekani WNE